Όταν βρέχει πινέζες στην Μπαλονοχώρα κι η πινεζοψιχάλα γίνεται πινεζομπόρα κι η πινεζομπόρα γίνεται σωστός πινεζοκατακλυσμός και πέφτουν οι πινέζεs αn' τα σύννεφα με φόρα και βροντάει και βροντάει κι η βροχή δε σταματάει, τα μπαλόνια τα καημένα τρέχουν στουs δρόμοus φοβισμένα , αλαλιασμένα και στο δάκρυ βουτηγμένα! ,[...]άλλα κρύβονται εκεί ένα ένα και πολλά μαζί κάτω από συκιές και μουσμουλιέ .
[...] Δηλαδή όπου βρούνε απ' τη βροχή για να σωθούνε. Κι αν κανένα άτυχο μπαλόνι που ρούχα απλώνει στην αυλή ή χορεύει ή βουτυρώνει τη φετούλα του στην εξοχή ή στη στάση περιμένει το μπαλονοτράμ, δέν προλάβει την ομπρέλα του ν' ανοίξει , άκούγεται ένα... ΜΠΑΜ! και πέφτει το μπαλόνι τέζα τρυπημένο αn' την πινέζα!Έρχεται αμέσωs το φορείο, το πηγαίνει στο νοσοκομείο , και μπαλονογιατροί σοφοί εγχείρηση του κάνουν πλαστική
και το φουσκώνουν πάλι με τεχνητή αναπνοή! -Πού οφείλεται,γιατρέ,ρωτάει.αυτή μου η αδιαθεσία; - Στιs πινέζεs φαίνεται ότι έχεις μια μικρή ευαισθησία! Mη σε νοιάζει όμωs , θ' αναρρώσεις αν στο κρεβάτι σου ξαπλώσειs , μείνειs ξαπλωμένο εκεί ωs την άλλη Κυριακή και μ' ένα φυσερό παίρνεις αέρα καθαρόκάθε μέρα το πρωί! Αυτά κι άλλα πολλά ωραία πάντα και τρελά συμβαίνουν το χειμώνα στην Μπαλονοχώρα, αλλά όταν σταματάει η πινεζομπόρα,όλα τα μπαλόνια κάνουν ολόθερμη ευχή ποτέ, ποτέ μην ξαναβρέξει πινεζοβροχή
